جلسه ۲۹ مرداد مهارت تصمیم گیری

جلسه ۲۹ مرداد ۱۴۰۱

کارشناسان: آقایانی، رحیمی

این جلسه پس از مشاهده ویدئوی آموزشی مهارت تصمیم گیری تشکیل شد.

شرکت کنندگان از تصمیمات چالش بر انگیز و سختی که در هنگام مراقبت از سالمند مواجه بودند مانند تصمیم گیری برای  قطع عضو، تصمیم به ادامه درمان، انتخاب بیمارستان برای بستری و انتخاب پزشک معالج، خرید منزل پدری از ورثه جهت واگذاری به مادر و حفظ امنیت و آسایش مادر نام بردند.

آنها از مسایلی مانند ناتوانی در تصمیم گیری، ترس از تصمیم اشتباه ، ترس از دست دادن والدین سالمند و تنها ماندن در اثر اشتباه در تصمیم گیری، ترس از آینده سالمند و  سلامتی او،  جوابگو بودن به اطرافیان در صورت تصمیم اشتباه ، عذاب وجدان و نبخشیدن خود به خاطر تصمیم اشتباه یا عدم اقدام به موقع برای درمان یا دخالت نکردن در درمان

صحبت کردند. یکی از مسایلی که مطرح شد به صورت زیر بود:

من با توجه به تحقیقات و مشاوره هایی که گرفتم، درباره قطع عضو تصمیم درست را گرفتم ولی اگر تصمیم اشتباه میگرفتم چه کاری باید انجام میدادم؟

نظر کارشناس: برای تصمیم گیری نیاز است ما پیش بینی در مورد پیامد راه حل هایمان داشته باشیم. تصمیم گیری انتخاب بین راه حل های متفاوت است برای رسیدن به هدف. پیدا کردن اطلاعات درست و افرادی که می توانند این اطلاعات را به ما بدهند، یکی از مهم ترین مراحل تصمیم گیری است. پس از نگاه کردن به جنبه های مختلف موضوع، دیگر نباید از عواقب و عوارض آن بترسیم. چون با بررسی دقیق متوجه شده ایم که سود انجام یک عمل، بر اساس تصمیم ما بیشتر از ضرر آن است. امکان ندارد نتایج تصمیم به انجام کاری مطلقا خوب یا بد باشد، اگر بخواهیم تصمیمی  بگیریم که  نتایج ۱۰۰ درصد سود دهد، هیچوقت نمی توانیم تصمیم بگیریم. ترس ها و دلهره ها از نتایج، همیشه وجود دارند، ما ناچاریم اگر درصد بالایی از شانس پیامد های خوب را میتوانیم پیش بینی کنیم، دست به عمل بزنیم.

وقتی مسایل را به نحوی نگاه می کنیم که راه حلی ندارند،  نمی توانیم حل شان کنیم. هر حل مساله و تصمیم گیری می تواند یک عوارضی به دنبال داشته باشد، پس جراتمندی می تواند موثر باشد. ما باید بتوانیم آن چیزی را که صلاح است را جراتمندانه اجرا کنیم.

ترس از اشتباه کردن ،  بی اعتماد بودن  به جامعه( به طور مثال به کادر پزشکی)، مشکل را فقط مشکل خود دانستن و حل آن را سخت دیدن موجب می شود که ما نتوانیم تصمیم بگیریم و یا به خطا برویم.( تله های بی اعتمادی، تله نقص و شرم، وابستگی  می تواند در تصمیم گیری موثر باشد)

خب اگر موضوع تجارت پزشکی بود و من اشتباه تصمیم میگرفتم باید بعدش چه کار میکردم؟

صحبت از جون یه انسان اونهم پدر و مادر ، آدمه ، که شاید فقط یه بار باشه و دیگه امکان جبران نباشه. معامله ماشین نیست که اشتباه کردیم جای جبران داشته باشیم. ضمن اینکه پاسخگوی نتیجه بد نیز باید باشیم و شاید عواقب و تبعات اون مدتها ما و خانواده مون رو تحت الشعاع قرار بده. لطفا در اینخصوص و غلبه به این ترس به جهت تصمیم گیری مناسب رهنمود نمایید.

شرکت کنندگان معتقد بودند:

انتخاب پزشک خوب میتونه دغدغه را کمتر و ریسک را پایین بیاره. بهتر است به چندتا متخصص مراجعه شود و نظر اکثریت را ملاک قرار داده شود و باید پای عواقب هر تصمیمی که میگیریم بایستیم.

نظر کارشناس: برای تصمیمات مهم که مساله سلامتی و جان افراد در میان است، نباید به نظر یک پزشک اکتفا شود و باید اطلاعات دقیق از چند پزشک گرفته شود. اما موضوع ذهنیتی است که ما در مورد مسایل و عواقب تصمیم گیری آن داریم. آن چیزی که بیشتر ما را آزار می دهد انتقادی است که ما به خود داریم.

در ذهنیت ها، ما والد خوب و بد داریم. یکی از والدهای بد، والد یا صدای منتقد گر درون است که دائم در حال نقد کردن و سرزنش کردن است به طور مثال: باز هم یه بدبختی دیگر آمد؟ چرا همه بلاها باید سر من بیاید؟ خاک بر سرم با ای تصمیمی که گرفتم، دیگه عمرا بتونم از پس این یکی بر بیام. دیدی باز خراب کاری کردی و نتونستی یه تصمیم درست بگیری!

والد خوبی که در درون ما است باید بتواند صدای والد انتقاد گر را خاموش کند و با اعتماد نفس به ما بگوید که این تصمیم، بهترین تصمیمی بوده که می توانسته ایم بر اساس اطلاعات جمع آوری شده، در آن لحظه بگیریم. حتی اگر تصمیم ما منتهی با عاقبت خوبی نشده است، چون با بررسی کافی و جمع آوری اطلاعات درست، آن تصمیم را گرفته ایم باید بتوانیم خود را ببخشیم.

همینطور توقعات زیاد از حدی که  دیگران از ما به عنوان مراقب اصلی دارند، نیز مساله است. در حالیکه این افرادی که ما را سرزنش می کنند توان بر عهده گرفتن مسوولیت تصمیم گیری را نداشته اند.

در ادامه گروه به بررسی مشکل مالی که برای یکی از شرکت کنندگان  در زمینه منزل پدری پیش آمده  و تصمیم گیری برای پرداخت بیشتر از توافق به بقیه ورثه و یا عدم پرداخت آن پرداختند.

شرکت کنندگان معتقد بودند با توجه به اینکه توافق بین خواهر ها و برادر ها صورتجلسه شده و آنها پول پرداختی را برداشت کرده اند، لذا حق اعتراض ندارند. همچنین چون تبصره ای در مورد شرایط فسخ توافق نیز گذاشته نشده،  پس هیچ کدام از طرفین نمی توانند توافق را به هم بزنند، چون بدون چون و چرا شرایط را پذیرفته اند.

نظر کارشناس: همچنین با توجه به اینکه فقط دو نفر از ورثه خواهان پول بیشتری هستند، می توان از سایر خواهرها و برادر ها به عنوان چرخه های حمایتی، برای قانع و راضی کردن دو نفر معترض استفاده کرد.

بهتر است به خاطر حفظ روابط خانوادگی و همچنین آرامش سالمند، که از اهمیت زیادی برخوردار است، موضوع دوستانه حل شود. ضمن اینکه کنار هم بودن خواهر ها و برادر ها و حمایت از همدیگر در جهت مراقبت از سالمند که در سال های آتی به آن نیاز بیشتری می شود نیز می بایست مدنظر قرار گیرد. حفظ روابط عاطفی بین خواهر ها و برادر ها به نفع سلامت روان همه است اما افراد باید بدانند که باید به مرزهای ما احترام بگذارند و سر قولی که داده اند، بمانند.

به خاطر بد رفتاری های زیادی که در جامعه وجود دارد، دائما افراد حس می کنند که در حال از دست دادن منفعتشان  هستند، از این لحاظ می بایست طرفین باید خیالشان راحت باشد که قصد سودجویی نیست پس نیاز است حتی بین اعضای خانواده اقدامات قانونی انجام شود و در دفترخانه رسمی ثبت گردد.

دوستانه انجام شدن و به رضایت رسیدن همه افراد به معنی این نیست که شما باید به خاطر مادر، چیزی را که موجب مشکلات شما می شود را قبول کنید. با حفظ آرامش و کنترل هیجانات می توانید مسایل را حل کنید.

جمع بندی

ترس از اشتباه کردن می تواند مرتبط با خیلی از طرحواره ها باشد، بنا به تفکرات و هیجانات در هر شخصی متفاوت است:

نقص و شرم داشتن، عدم اعتماد به نفس و عزت نفس

وابستگی، عدم کفایت و خود تحول نیافته، اینکه ما در تصمیم گیری متکی به دیگران باشیم

داشتن آسیب پذیری و ترس از ایجاد مشکل

معیارهای سر سختانه داشتن، اینکه آنقدر به مسایل جزئی نگاه کنیم که نتوانیم تصمیم بگیریم

اینکه ما  نمی توانیم پس از گرفتن یک  تصمیم اشتباه خود را ببخشیم، به خاطر ذهنیت های والد است مثل والد پر توقع که در طرحواره معیار های سرسختانه داریم. والد سرزنشگر، تنبیه گر، القا کننده ترس، القا کننده گناه

در کنار این والدها، ما والد خوب را داریم که باید بتوانیم از خود حمایت کنیم. با گفتن جملاتی به خودمان مانند: تو قبلا مسایل مشابه را داشتی اما از پس آن بر آمدی،  چیزی که تو را نکشد ، قوی ترت می کند، اگر بقیه افراد توانسته اند از پس موضوع بر بیایند ، پس من هم می توانم، یه مقدار باید تلاش کنم و متمرکز باشم، حتما از پس آن بر می آیم.