به نام یاری دهنده دل ها
جلسه ۲۷ آذر ۱۴۰۰
کارشناسان: رحیمی- آقایانی
در این جلسه از تاثیر واکنش های ما بر رفتار های بعدی سالمند صحبت شد. سالمندان از تجربیات مثبت و منفی خود در این زمینه صحبت کردند و بیان کردند:
چشم پوشی از بدخلقی ها و ناراحتی های سالمند، در کنار محبت به او باعث آرام شدن سالمند، کنترل ناراحتی و جبران رفتار نادرست قبلی می شود. ولی واکنش های منفی به رفتارهای ناراحت کننده سالمند موجب می گردد کج رفتاریها ادامه یابد و یا بیشتر شود و یا حتی به لجبازی منتهی شود.
- واکنش های مراقبین در هنگام رفتارهای منفی سالمندان شامل موارد زیر بود:
- ادامه دادن به فعالیت ها و رسیدگی به مسوولیت ها
- عدم برقراری ارتباط چشمی
- صحبت کردن با سالمند هنگامی که آرام است و سعی در برطرف کردن سو تفاهمات
- سکوت کردن و گوش شنوا داشتن
- بحث و جدال نکردن و سعی به آرام کردن خود به روش های مختلف مانند قدم زدن، نوشتن، مطالعه کردن
- دوری کردن
در ادامه کارشناس سلامت روان گفتند سکوت کردن و ادامه وظایف در هنگام ناراحتی از سالمند، اگر در آن احساس گناه باشد یعنی به خاطر اینکه دچار عذاب وجدان می شویم، انجام شود راه درستی نیست.
سپس ادامه دادند:
در شرایطی که ما نمی توانیم سالمند را تغییر دهیم و با وجود تلاش ها، نتوانسته ایم از رفتارهای منفی سالمند کم کنیم، باید سالمند را با خصوصیاتی که دارد و شرایط موجود بپذیریم به شرطی که به خود آسیب نزنیم
نکات آموزشی:
ما می توانیم بدون اینکه به خود آسیب بزنیم و سالمند را تحریک بیشتری کنیم، واکنش هایی به رفتارهای منفی سالمندان داشته باشیم ، برای این منظور لازم است موقعیت هایی که باعث ایجاد هیجانات منفی در ما می شود را بشناسیم، تا بتوانیم موقعیت را کنترل کنیم و حل مساله انجام دهیم
در شرایطی که نمی توانیم تغییری ایجاد کنیم، پذیرش وضعیت بهترین عملکردی است که می توانیم انجام دهیم.
سوال: صبوری کردن در مقابل رفتارهای منفی، تا چه حد می تواند درست و منطقی باشد؟