افکار منفی و هیجانات بد می تواند ناشی از روابطی باشد که ما با دیگران داریم.
سبکی که ما در ارتباطات با دیگران و واکنش به حرف ها و رفتارهای دیگران بر می گزینیم در سلامت روان ما موثر است.
آیا این ما هستیم که به دیگران اجازه می دهیم در مورد ما و نحوه مراقبت از ما اظهار نظرات ناعادلانه، غیر علمی و با قضاوت نادرست کنند؟
آیا در روابط ما ، بده و بستان دو طرفه وجود دارد؟ یا همیشه این ما هستیم که که به خاطر احساس گناه و ترس خدمت دهنده هستیم؟
فیلم زیر را ببینید، در مورد تجربه مراقبت خود خوب فکر کنید و گذاشتن دیدگاه رو فراموش نکنید.
سلام
من یه حرفی زدم که یه نفر اونو نمیدونم چه جوری به گوش همکارم رسوند که از من ناراحت شد
چون ما اون طرفو میشناختیم نباید باور میکرد
توضیح دادم ولی قبول نکرد احساس کردم اگه بیشتر پیگیر بشم بدتر میشه و ولش کردم
اما هنوز کدورت هست و این منو ناراحت میکنه
سلام اگر روابط سالم و صادقانه باشه فکر نمیکنم که کدورتی به وجود بیاد وهمین که از روی ترحم نباشه وخواسته دلی خودمون باشه هیچ موردی پیش نمیاد
با سلام و احترام
یک زمانی درگیر صحبت دیگران بودم
اما از وقتی که نظرشون برام مهم نیست
موردی پیش نیامده و اذیت نشدم
همه دوست دارن به عنوان آدم خوبی شناخته بشن اما ممکن نیست بتونی همه رو راضی کنی
هر وقت کفش کسی رو پوشیدی و تمام لحظات زندگیش رو تجربه کردی باز نمیتونی قضاوتش کنی
یک مربی یوگا داشتم بعد از حرکت میگفت مثلا به پاهاتون توجه کنید و با دقت نظاره گر باشید اما قضاوتش نکنید فقط ببینید! حتی اجازه قضاوت در مورد قدرت و توان و … و هر چیزی در مورد اعضای بدنمون رو هم نمی‌داد چه برسه به بقیه!
مورد حذف کردن اطرافیان ،کمی سخته
یکی از نزدیکان را از زندگی و ذهنم به مدت یک سالی حذف کرده بودم اما عذاب وجدان و مریضی بچه ام و احساس گناه … باعث شد دوباره این هفته دعوتش کنم و میزبانش باشم
فعلا که خوب بود اگر تجربه و یا مشکل و سو تعبیری پیش آمد حتما دوباره با شما عزیزان به اشتراک میگذارم
سلام
افرادی که تخصص ندارند و در زمینه ای اظهار نظر می کنند که نباید انجام بدهند مرا ناراحت می کنند، متاسفانه اینکار این افراد باعث میشه که سالمند نظر غیر کارشناسانه را بپذیرد و در امر مراقبت اختلال ایجاد می کنه. سعی می کنم در مواجه با این افراد حداقل برخورد را داشته باشم