جلسه نیاز به تفریح

به خداوند یاری دهنده دل ها

لبخند ما به این معنی نیست که زندگیمون بدون درد و مشکل است و همه چیز کامل و بی نقص است، به این معنی است که آنچه که خداوند به ما عطا کرده را در نظر داریم و قدر دان و شکر گزار هستیم.

کارشناسان: خانم ها رحیمی- آقایانی

ابتدا خانم رحیمی در مورد برنامه های پیش رو صحبت کردند. در صورتیکه مراقبین عزیز از برنامه ها استقبال کرده و طبق برنامه تعیین شده پیش روند در پایان ۳ ماه و پس از ۶ ماه دور همی حضوری را ترتیب خواهیم داد. در این دور همی از فعالان گروه تقدیر به عمل خواهم آمد و جلسه آموزشی و پرسش و پاسخ کوچکی را ترتیب می دهیم. بسته به امکانات و استقبال عزیزان، برنامه ای برای سرگرمی و استراحت افراد شرکت کننده در طرح نیز خواهیم داشت.

سپس خانم آقایانی از چهار نیاز اساسی هیجانی ۱-دلبستگی ایمن مثل عشق، توجه، احترام و همدلی ۲- خودمختاری/ هویت و کفایت ۳- تفریح ۴- ابراز هیجان ها و نیازهای سالم نام بردند و با

پرسیدن سوالاتی ، شرکت کنندگان را دعوت به صحبت و مباحثه کردند:

• در زندگی شما چقدر این نیازها برآورده شده اند؟
• آیا اوقات فراغت دارید؟
• علاقه مندی های خودتون رو میشناسید؟
• نیاز به تفریح شما چقدر است و چه کاری انجام می دهید؟
• فکر میکنید بدون تفریح چه اتفاقی برای ما می افتد؟

علاوه بر آنها، خانم رحیمی چند سوال را مطرح کردند:

• فکر کنید چه چیز به شما امید شادی و نشاط میدهد؟چه چیزی انرژی را در ما روشن می کند
• به نظرتون چرا برای بعضی از ما تفریح کردن اولویت اخر زندگی است؟ چرا تفریح را می گذاریم که هر وقت، وقت شد انجام دهیم؟همه کارها را انجام دهیم و  بعد اگه شد تفریح هم کنیم؟ چرا بعضی از ما اینطوری هستیم؟

شرکت کنندگان در مورد تفریحاتی مانند :  دور ماندن از خانه، به دل طبیعت رفتن، به مکان های زیارتی رفتن، به خانه اقوام و دوستان رفتن  صحبت کردند

سپس با راهنمایی خانم آقایانی مشخص شد منظور از تفریح جایی برای کسب آرامش نیست. زیرا فقط کسب آرامش کافی نیست.

تفریح چیزی بیشتر از داشتن آرامش هست.

هدف از تفریح انجام کاری هست که شور زندگی رو در ما ایجاد کنه تقریبا فعالیتی که بچه ها با شادی انجامش میدهند

دور بودن از محیط میتونه راه حل خوبی باشد اما کافی نیست.

برای تفریح مناسب اولین قدم شناسایی علاقه مندی هایمان است.

اینکه چه چیزی باعث به وجود آمدن انگیزه و حس خوب در ما میشود.

سپس شرکت کنندگان مواردی که شور و شوق را در آنها بوجود می آورد نام بردند مانند: دیدن نوه وبازی کردن با نوه ها، وپختن غذا هایی که بچه ها دوست دارند، خرید های ساده انجام دادن، دیدن برنامه های علمی تلویزیون ، دیدن فیلم های طنز وبازی  با بچه‌ها، رسیدگی به گل وگیاه وگلدان

شرکت کنندگان با کمک کارشناسان در پاسخ به این سوال که چرا ما تفریح را اولویت آخر می دانیم به این توافق رسیدند که:

• ما فکر می کنیم که تفریح واجب نیست پس آن را عقب می اندازیم
• نیاز به تفریح واسه مراقب خیلی جدی گرفته نمیشود از طرف خودمان، اطرافیان مراقب و جامعه اطراف ولی مهم ترین شخصی که باید به آن اهمیت دهد و آن را برآورده کند خودمان هستیم
• در جامعه یا خانواده ها هنوز جا نیافتاده که تفریح غذای روح هست. نیاز به تفریح در کودکی شکل میگیرد و اگر در کودکی یاد نگیریم که از چه چیزهایی لذت میبیریم در بزرگسالی شناختن این موارد راحت نیست

نکات آموزشی نهایی:

1. هر چیز ساده ای میتونه تفریح به حساب بیاد.
2. اولین قدم برای داشتن تفریح خوب، شناسایی علاقه مندی هایمان است . چیزایی که به ما حس امید و شادی می دهد.
3. اگر نیاز به تفریح برآورده نشود ما دچار معیارهای سرسختانه و بازداری هیجانی و بدبینی نسبت به زندگی می شویم.
4. معیارهای سرسختانه از نشانه های برآورده نشدن نیاز به تفریح است
5. معیار های سرسختانه یعنی هرکاری رو باید خیلی دقیق و درست انجام دهیم کوچک ترین اشتباهی در کار نباشد و غالبا دوست داریم کارها ها رو خودمان به تنهایی انجام دهیم چون فکر میکنیم دیگران از پس کارها بر نمیایند
6. بازداری هیجانی یعنی نتونیم هیجان های خود را بیان کنیم و پیش بینی های بدبینانه مداوم و وسواس گونه در مورد آینده داشته باشیم.

مصوب شد که:

• مراقبین عزیز در مورد تفریح بیشتر فکر کنند علاقه مندی هایشان ا بررسی کنند که در کودکی به چه چیزهایی علاقه داشته اند که نتوانسته اند انجام دهند
• بسیار مهم : برای هفته جدید، فعلا ویدئوی جدیدی نداریم؛ لطفا پاسخ ویدئوهای قبلی را ببینید و دیگاه خود را بگذارید، به تالار های گفتگوی غیر هم زمان سر بزنید/